Wie ben ik?
Ik ben Frank.
Vader, partner, ambulancechauffeur en trainer, maar bovenal gewoon mens.
Ik woon in Elst met mijn vrouw Deborah, onze kinderen Ian en Rozemarijn en onze honden. Zij herinneren me elke dag dat rust en trouw vaak in het kleine zitten.
Na een dag op de ambulance geniet ik van thuiskomen: mijn gezin, het dorp, even geen haast. Soms vind ik die rust boven een bonsaiboompje. Het leert me vertragen, geduld hebben en beseffen dat groei tijd kost, ook bij mensen.
Sport helpt me mijn hoofd leeg te maken en scherp te blijven. Fit zijn, fysiek en mentaal, maakt dat ik er kan staan als het echt nodig is.
Menselijk gedrag boeit me. Niet om te oordelen, maar om te begrijpen: waarom iemand doet wat hij doet, waar spanning vandaan komt, wat ongezegd blijft. Ik hou van eerlijkheid, aandacht en doen wat nodig is. Niet perfect, wel echt.
Als ambulancechauffeur leerde ik wat nabijheid betekent: er zijn op momenten die ertoe doen. Kalm waar het kan, scherp waar het moet.
Ik geloof dat veiligheid begint bij menselijkheid. Als jij voelt wie ik ben, dan hebben we elkaar al een beetje gevonden. Vanuit die menselijkheid geef ik mijn trainingen: praktisch, eerlijk en afgestemd op wat er echt speelt.
Met vriendelijke groet,
Frank
Visie
Iedereen heeft recht op een veilige werkomgeving – fysiek én mentaal. Agressie hoort daar niet in thuis, maar het is wel een realiteit in veel sectoren. Mijn visie is dat je met de juiste kennis, houding en oefening zélf de-escalerend kunt handelen. Niet door harder te worden, maar door bewuster, rustiger en steviger te reageren. Dat is geen trucje, dat is vakmanschap. En dat kun je leren.
Missie
Mijn missie is om mensen sterker te maken in het omgaan met agressie. Ik wil bijdragen aan werkplekken waar professionals weten wat ze doen, zich veilig voelen en met vertrouwen hun werk kunnen doen – ook als de spanning oploopt. Mijn trainingen zijn praktisch, mensgericht en altijd afgestemd op de realiteit van de deelnemers.
